«متكالف» در جستوجوهای خود برای یافتن نخستین استفاده از كلمه اوكی به گوشهای گمنام از یك روزنامه چاپ بوستون در تاریخ ۲۳ مارچ ۱۸۳۹ رسیدهاست. بنا بر تحقیقات این نویسنده، داستان واقعی «اوكی» از این قرار است: محبوبترین واژه دنیا، زندگی خود را به عنوان یك شوخی آغاز كرد. روزنامههای آمریكایی در اواخر دهه ۱۸۳۰ به شكل تمسخرآمیزی كاری را شروع كرده بودند و مخففهای مثلا جالب را چاپ میكردند و یك مقالهنویس در روزنامه «بوستون مورنینگ پست» هم به عنوان یكی از این شوخیها، مخففی ساخت به شكل«.o.k». وی برای ساخت این مخفف، شكلی نادرست از كلمه«all correct» (تماما صحیح) را به صورت «oll korrect» در نظر گرفت و دو حرف اول آن را به صورت«.o.k» مخفف كرد.
زمانی از این شوخی نگذشته بود كه دشمنان اندرو جكسون، هفتمین رئیسجمهور ایالات متحده شایعهای بهراه انداختند كه این رئیسجمهور، سواد درست خواندن و نوشتن ندارد و به عنوان شاهد این مدعا گفتند كه وی اگر سواد داشت اجازه نمیداد كلمات غلطی مانند «اوكی» در رسانههای كشور چاپ شود. همین، آغاز شهرت و رواج اوكی بود. چیزی نگذشت كه متصدیهای تلگراف قرار گذاشتند تا برای اعلام وضعیت رفع خطر یا همان وضعیت عادی، از O.K. استفاده كنند و پس از آن دیگر كسی نتوانست جلوی رواج روزافزون آن را بگیرد و به قول متكالف نخستین واژهای كه روی كره ماه از زبان انسان درآمد هم عملا باید همین «اوكی» بودهباشد. اما جذابیت بزرگ این كلمه كوچك در چه نهفته است؟